Η ακιδοπιεστική θεραπεία (acupressing therapy) αποτελεί μια εξελιγμένη και συστηματοποιημένη εκδοχή πανάρχαιων φυσικών θεραπευτικών μεθόδων και τεχνικών, οι οποίες διασώθηκαν μέχρι σήμερα στις παραδόσεις ανατολικών λαών, όπως οι Κινέζοι και οι Ιάπωνες.
Εξετάζοντας ωστόσο τις σωζόμενες μαρτυρίες, φαίνεται ότι ήταν γνωστή και σε άλλους λαούς, όπως οι Αιγύπτιοι, οι Αζτέκοι ή οι Έλληνες, ενώ κάποιες ενδείξεις φανερώνουν την ύπαρξή της ακόμα και στις παραδόσεις των Εσκιμώων. Η παρουσία των θεραπευτικών αυτών τεχνικών σε τόσο διαφορετικούς λαούς και αρκετά απομακρυσμένους μεταξύ τους, δείχνει πως πρόκειται για μια ευρύτατα εξαπλωμένη γνώση, που για διαφόρους λόγους χάθηκε ή αλλοιώθηκε στο πέρασμα του χρόνου, αλλά ένα μεγάλο μέρος της διασώθηκε στην παραδοσιακή ιατρική της Άπω Ανατολής. Εκεί την είδαν να εφαρμόζεται δυτικοί ιεραπόστολοι, οι οποίοι προσπάθησαν να την περιγράψουν, σχηματίζοντας την πρώτη σύγχρονη ονομασία της ως acupressure=ακιδοπίεση, χρησιμοποιώντας τους λατινικούς όρους acus (από το ελληνικό ακίς) και pressure (από το λατινικό ρήμα premo=πιέζω).